Witamina D - słoneczna witamina.

Zapewne każda mama słyszała od pediatry, że powinna podawać dziecku witaminę D. Dostała ulotkę lub nawet próbkę [jeśli odwiedza pediatrę prywatnego], została poinstruowana, jaką dawkę powinna podawać dziecku i w jaki sposób to robić. Pozostało tylko o tym pamiętać. Ale dlaczego właściwie podaje się maluchom witaminę D? Czy rzeczywiście niepodawanie jej jest niebezpieczne? Zapraszam Cię na podróż po witaminie D.

 

Ogólnie:

Witaminę D podaje się obowiązkowo dzieciom od urodzenia do ukończenia pierwszego roku życia, jednak, ze względu na klimat, w którym żyjemy, zaleca się podawanie jej do ukończenia drugiego roku życia, każdego dnia. Niektórzy pediatrzy twierdzą, że podawanie jej nie jest konieczne latem, jednakże badania wykazały, że stosując kremy ochronne [a przecież nie wystawiamy dziecka na słońce bez kremów] zmniejszamy produkcję witaminy D o około 98%. Dodatkowo, poza porą roku, na produkcję witaminy D w skórze mają wpływ takie czynniki, jak:

•             szerokość graficzna,

•             zachmurzenie,

•             zanieczyszczenie powietrza,

•             pora dnia,

•             pogoda,

•             uprzemysłowienie kraju,

•             czas ekspozycji,

•             karnacja [ciemna wytwarza mniej witaminy D, bo promienie są pochłaniane przez melaninę],

•             grubość tkanki tłuszczowej.

Dzieci karmione piersią powinny otrzymywać 400 IU/dobę, mleko mamy bowiem nie zawiera tej witaminy. Jeśli karmisz dziecko mieszanką, wszystko zależy od zawartości tej witaminy w danym mleku - gdy mleko pokrywa zapotrzebowanie, nie ma potrzeby podawania tej witaminy dodatkowo. W przypadku karmienia malucha i piersią i mieszanką, dawkę ustalić powinien lekarz.

Po co witamina D:

•             ułatwia przyswajanie wapnia, przez co zapobiega krzywicy i osteoporozie;

•             bierze udział w prawidłowym kształtowaniu się kości i zębów w okresie rozwojowym;

•             wzmacnia układ odpornościowy;

•             wspomaga komórki szpiku kostnego;

•             pomaga w walce z próchnicą;

•             dobrze wpływa na układ nerwowy, układ mięśniowy zwiększając masę i siłę mięśni, a także na słuch;

•             łagodzi stany zapalne skóry;

•             zapobiega powstawaniu komórek nowotworowych;

•             wspomaga wątrobę.

Podawać, czy nie?

Jak widzisz, witamina D jest niezwykle potrzebna dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Powinni ją zażywać nie tylko niemowlaki, ale i dzieci starsze oraz dorośli, a wszystko to przez klimat, w jakim żyjemy. Koniecznością jest jednak podawanie jej dzieciom w pierwszym roku życia, ale zalecałabym także w drugim, w innym wypadku bowiem skutkować to może problemami z wyżej wymienionymi układami.

W wyniku niedoborów witaminy D dochodzi do:

•             krzywicy,

•             częstych złamań i skrzywień kości,

•             zniekształceń sylwetki,

•             złego funkcjonowania układu nerwowego i mięśniowego,

•             zwiększenia ryzyka wystąpienia cukrzycy typu 1,

•             osłabienia organizmu,

•             osłabienia i wypadania zębów,

•             stanów zapalnych skory,

•             zapalenia spojówek,

•             pogorszenia słuchu,

•             zwiększenie ryzyka wystąpienia raka pęcherza moczowego, piersi, jelita grubego, okrężnicy i jajników [w wieku dorosłych]

Jak rozpoznać, że Twoje dziecko może mieć niedobór witaminy D?

•             Zrastanie się ciemiączka jest opóźnione.

•             Główka jest nienaturalnie płaska z tyłu głowy, co jest spowodowane rozmiękaniem kości czaszki.

•             Na czole uwypuklają się guzy czołowe.

•             Występuje tzw. żabi brzuch [gdy dziecko leży na pleckach, brzuch rozlewa się na boki, jak u żaby].

•             Dziecko jest nerwowe.

Joanna PS

http://misjamacierzynstwo.blogspot.com/